Aktualizacja "Hellas Express": podróż nocnym pociągiem ze Skopje do Belgradu

Z biletem Interrail Global Pass możesz korzystać zarówno z pociągu, jak i autobusów.

Nie ma dopłaty za przewóz miejsca siedzącego.

Rezerwacja miejsca w autokarze z kuszetkami kosztuje 6 EUR, które najlepiej zapłacić bezpośrednio konduktorowi autokaru z kuszetkami podczas wsiadania.. Czasami mówi się nawet, że jest mniej, niektórzy twierdzą, że konduktor pobierał więcej w zależności od nastroju. Może uda Ci się go przekupić za prywatny przedział, kto wie. Trzech moich znajomych zapłaciło 10 EUR za cały przedział. Mała przygoda, o której opowiem Wam za chwilę.

Stacja kolejowa w Skopje.

Budynek jest w rzeczywistości bardzo funkcjonalny i rozsądny. Dworzec i duża część miasta zostały zaprojektowane przez "Kenzo Tange", japońskiego architekta, który odbudował część miasta w tak zwanym "brutalizmie" po wielkim trzęsieniu ziemi w Skopje. Dworzec kolejowy znajduje się nad jedną z głównych dróg, może pomieścić chyba 8 torów, co z łatwością by wystarczyło, a poniżej znajduje się główny dworzec autobusowy miasta, w tym autobusy dalekobieżne. Jak powiedziałem, może nie do końca piękny, ale łatwo dostępny pod względem transportu, dobra infrastruktura dworcowa z kasami biletowymi i dużymi poczekalniami itp ... ...

.... Tylko to wszystko jest prawie nieużywane. Na górze część torów została usunięta, poczekalnia jest prawie nieużywana, ponieważ nie odjeżdżają żadne pociągi, a nawet francuski artykuł w Wikipedii na temat głównego dworca w Skopje mówi, że schody ruchome nie działają. Mogę powiedzieć: to prawda!

Po krótkim oczekiwaniu nadjeżdża pociąg. Wsiadamy do wagonu z kuszetkami. Trzy osoby zgadują, kto tam dyżuruje. Niesławny konduktor kuszetki! Co za szczęście! I pozwólcie, że wam powiem: znowu jest w świetnym humorze... Na początku próbowałem się trochę wepchnąć w obawie, że może nie być wystarczającej liczby łóżek. Ale tak się nie stało. Nie mogę jednak powiedzieć, co by się stało, gdyby popyt naprawdę przewyższył podaż...

Jest koc, ale nie ma prześcieradła. Po raz pierwszy w nocnym pociągu śpię na gołym łóżku. Nie przeszkadza mi to aż tak bardzo, ale natychmiast pojawiają się nowe problemy. Chciałem poprosić o dobry sen, ponieważ zbliżała się północ. Jeremy był jednak zdania, że niedługo będą kontrole graniczne i i tak zostaniemy obudzeni. Nie było więc sensu iść spać. Mówił, że potem będzie "jakieś miłe 8 godzin snu". Ale wiedziałem na pewno, że zgodnie z planem zajmie to jeszcze około godziny. I te 8 godzin wystarczyłoby mi osobiście, niezależnie od serbskich warunków kolejowych, które powodowałyby dziwny hałas. Było jeszcze lepiej. Jeremy był również zdania, że zdecydowanie powinniśmy zostawić okno otwarte przez całą noc, ponieważ "natychmiast robi się gorąco". Ale my już ochłodziliśmy się do temperatury zewnętrznej. Okazuje się, że jest bardzo samolubny. Próbuję zapytać, czy mogę zmienić przedział. Jeremy nawet to rozumie i próbuje zapytać konduktora. Ale oczywiście nie ma na to ochoty. Jestem trochę zirytowana, ponieważ w innych przedziałach wciąż było mnóstwo wolnych łóżek. Było nawet całkowicie puste jedno dalej z tyłu. A co mi tam. Moje oczekiwania opadają... Zatrzymujemy się na otwartym torze. Wszyscy w przedziale żywo rozmawiają, wymieniając się greckim i serbskim "raki", rodzajem sznapsa. Staliśmy tam chyba dość długo. Przed nami zepsuł się pociąg - mówi Amerykanin. Jest około wpół do drugiej po północy, kiedy kładziemy się spać po kontroli granicznej. Nawet Jeremy poprawia swoje stwierdzenie na "jakieś miłe 6 godzin snu" - 6 godzin snu. W końcu plus opóźnienie. Przynajmniej szybko zasypiam.

Ale nie tylko jest bardzo głośno przez otwarte okno, w pewnym momencie budzę się z dreszczami. Zakładam kilka swetrów i kurtkę, wciąż marznąc. Zastanawiam się, jak inni to znoszą. I skąd ma pochodzić ciepło, o którym mówił Jeremy, skoro jest noc, a na zewnątrz tylko 15 stopni. W pewnym momencie po cichu zamykam okno. Kiedy Amerykanin budzi się rano, otwiera je ponownie. Właściwie śpię całkiem dobrze przez 6 godzin, ale rano jestem bardzo niespokojny i jest zimno, więc jest to raczej wykorzystana noc. Zatyczki do uszu i maska do spania robią dobrą robotę.

Moja rada dotycząca okien w nocnych pociągach (oparta na doświadczeniu z ponad 20 nocnych podróży pociągiem): dobrze wietrz wieczorem! Jeśli jest wtedy zimno, pociąg sam się nie nagrzeje. A twoje ciało i tak ochładza się podczas snu.

Do Belgradu-Topcider docieramy około godziny 10.45. Około 150 minut opóźnienia. Szczerze mówiąc, zastanawiam się, co tak naprawdę nadrobił pociąg. Byłem pewien, że w międzyczasie było więcej opóźnień.