Mijn Interrail rondreis "Balkan" bracht me in de zomer van 2019 ook naar Thessaloniki, Skopje en Belgrado. Tot een paar jaar geleden was er een doorgaande nachttrein tussen deze 3 steden. Gab. Want die reed tijdens mijn reis alleen van Noord-Macedonië via Skopje naar Belgrado en rijdt momenteel helaas helemaal niet. Je kunt hier zien welke alternatieven er zijn.
Er staat al een verslag op rail.cc over de Hellas Express toen die nog naar Thessaloniki reed. Kijk daar maar eens!
Deze blog is dus een update van Flo's blog, maar is helaas zelf al achterhaald, omdat de trein op dit moment is geannuleerd (vanaf 2024).
Situatie in 2019
De trein rijdt alleen in beide richtingen van/naar "Gevgelija" (in andere schrijfwijzen ook: "Gengelija") aan de Grieks/Noord-Macedonische grens. De reden hiervoor is de vluchtelingencrisis en de grenscontroles aan de buitengrens van de EU. De trein rijdt alleen in de zomer. Er is echter een vervangende busdienst van Thessaloniki naar Gevgelija en vice versa, die ook op de trein moet wachten. In Belgrado is de eindhalte tot nader order "Topcider" buiten de stad. Je kunt het bereiken met de tram.
Werkdagen: 13 juni - 21 september
Gevonden in DB Navigator. Daar vind je de Servische stations, bijvoorbeeld "Topcider", maar niet de Macedonische stations.
De dienstregelingen zijn iets veranderd en je vindt ze in de volgende sectie.
Dienstregelingen (vanaf 2019)
(Thessaloniki) - Skopje - Belgrado
Vertrek om 18:23 met de bus in Thessaloniki rechts van de hoofdingang. Ga de grens over naar Noord-Macedonië inclusief paspoortcontrole. Er kunnen vertragingen zijn, maar de trein zou in Gevgelija moeten wachten. Vertrek uit Skopje om 22:19 uur. Aankomst in Belgrado om 08:13 volgens plan.
Belgrado - Skopje (- Thessaloniki)
Vertrek om 18:35 in Topcider, aankomst in Skopje om 04:25 en doorreis om 04:45. Aankomst in Geveglija om 06:51. Daar stap je over op de bus naar Thessaloniki. Aankomst daar om 10:08. De klok wordt een uur vooruit gezet.
Heel belangrijk, zoals Flo ook in zijn blog schreef: de reistijden zijn allemaal relatief. Plan je andere treinverbindingen met ten minste een buffer van twee uur - ten minste twee uur, meer indien mogelijk! Je bent op de Balkan, waar de klokken anders lopen!
Helaas zal de trein in 2024 niet meer rijden. Wat jammer!
Tickets en alternatieven
Je kunt Interrail Passes kopen koop hier op onze website.
Ik ken persoonlijk niemand die met deze trein heeft gereisd zonder Interrail Pass 😉 Maar er zijn ook gewone kaartjes. De prijs ligt dan rond de 35 EUR voor de enkele reis en 54 EUR voor de terugreis. Exacte prijs in Flo's blog.
Helaas kan ik niet met zekerheid zeggen of de prijs nog steeds actueel is, maar hij kan niet veel veranderd zijn.
Er is ook de Balkan Flexi Pass, waarmee je ook van deze trein gebruik kunt maken. Deze is geldig in Bulgarije, Griekenland, Montenegro, Noord-Macedonië, Roemenië, Servië en Turkije.
Omdat de trein momenteel niet rijdt, kun je het beste overstappen op de bus, bijvoorbeeld Flixbus.
Een buskaartje kost ongeveer EUR 35, de reistijd is 6 tot 7 uur en er zijn meer dan vijf verbindingen per dag. Dit zijn busreizen die vergelijkbaar zijn met de reistijden van de nachttrein. Let op: de bussen hier hebben meestal geen Flixbus-logo en bagage kost extra (1-5 EUR).
Als je echt met de trein wilt reizen, zijn er 4 verbindingen per dag van Nis/Nisch/Niš naar Beograd (reistijd 5 tot 7 uur). Je kunt dienstregelingen vinden op de Servische spoorwegen.
Interrail
Met een Interrail Global Pass kun je zowel de trein als de aansluitende bussen gebruiken.
Er is geen toeslag in het zitrijtuig.
Reserveringen in de couchettebus kosten EUR 6. Deze kosten kunnen het beste direct bij het instappen worden betaald aan de conducteur van de couchettebus.. Soms wordt er zelfs gezegd dat het minder is, sommigen zeiden dat de conducteur meer rekende afhankelijk van zijn stemming. Misschien kun je hem omkopen voor een privécoupé, wie weet. Drie vrienden van mij betaalden 10 EUR voor een hele coupé. Een klein avontuur, waar ik je zo over zal vertellen.
De treinreis van Skopje naar Belgrado: Prehistorie
Nogmaals, een klein verhaaltje. Voor deze reis heb ik tussenstops gemaakt in Skopje en Prishtina, en daarvoor weer in Thessaloniki. Ik ben dus ook van Thessaloniki naar Skopje gereisd en heb de trein als dagverbinding gebruikt. Over deze reis kun je hier lezen.
In Thessaloniki op het station werd ik in het ongewisse gelaten over hoe de couchettereservering werkt. Ik denk (maar dat weet ik niet zeker) dat je alleen zitplaatskaartjes op het station kunt kopen en dan in de trein de toeslag moet betalen.
Tijdens mijn reis naar Skopje vroeg ik de conducteur hoe het couchetterijtuig werkte. Kort nadat ik Gevgelija had verlaten (ook laat), ging ik van het zitrijtuig naar het couchetterijtuig. Net toen ik mijn vraag wilde stellen, werd ik begroet met een vriendelijk "Wat is je probleem? GA WEG" met een sterk Servisch accent. Ik denk dat je de ironie van mijn kant wel herkent. De conducteur daarentegen was bloedserieus. Ik dacht bij mezelf dat hij misschien te maken had met de passagiers die in de trein waren gestapt, die moesten betalen voor hun reservering en aan wie hij bedden en lakens moest toewijzen. Ik vertrok weer, in de hoop dat hij gekalmeerd zou zijn als ik het later nog eens probeerde.
Laten we de klok een beetje vooruit zetten.
Tweede poging. Deze keer was er een "Wat wil je?" op dezelfde toon. Ik denk dat de "ga!" ook daarna kwam. Ik probeerde zo goed mogelijk duidelijk te maken dat ik het niet kwaad bedoelde. Dat was, laten we zeggen, matig gelukt. Hij legde niet veel uit, misschien begreep hij me ook niet. Ik denk dat ik hem in ieder geval heb kunnen ontlokken dat de reservering echt maar EUR 6 kost en dat je "gewoon hierheen moet komen" zodra je binnen bent. Ach ja. Per slot van rekening.
Ik nam weer plaats in de coupé, die voor Balkan begrippen bijna 1e klas was. De trein heeft maar 3 wagons. Twee 2e klas zitrijtuigen, waarvan één open en één coupé. En het couchetterijtuig. Je kunt hier meer lezen over de reis in het couchetterijtuig van Thessaloniki naar Skopje.
Nu richten we onze aandacht op de reis naar Belgrado.
Het couchetterijtuig op de Hellas Express en de reis vanuit Skopje
Het is avond in Skopje. Ik ben op tijd op het station. Ik dacht bij mezelf dat dit waarschijnlijk zonde van de tijd zou zijn als mijn trein te laat zou zijn. In het donker kun je het station al van verre zien liggen, met in cyrillische letters het opschrift "Schelesnizka Stanica", voor zover ik het correct in Latijnse letters kan vertalen. Het staat voor: treinstation.
Treinstation in Skopje.
Het gebouw is eigenlijk heel functioneel en verstandig. Het station en grote delen van de stad zijn ontworpen door "Kenzo Tange", een Japanse architect die een deel van de stad herbouwde in zogenaamd "brutalisme" na de grote aardbeving in Skopje. Het treinstation ligt boven een van de belangrijkste doorgaande wegen, heeft capaciteit voor ik denk 8 sporen, wat gemakkelijk genoeg zou zijn, en eronder ligt het belangrijkste busstation van de stad, inclusief langeafstandsbussen. Zoals ik al zei, misschien niet echt mooi, maar goed bereikbaar qua vervoer, een goede stationsinfrastructuur met loketten en grote wachtkamers enz. ...
.... Alleen wordt dit alles nauwelijks gebruikt. Boven zijn sommige sporen verwijderd, de wachtruimte wordt nauwelijks gebruikt omdat er geen treinen vertrekken en zelfs in het Franse Wikipedia-artikel over het hoofdstation van Skopje staat dat de roltrappen niet werken. Ik kan zeggen: het is waar!
Helaas heeft alles hier betere dagen gekend. Je hoeft alleen maar een blik te werpen op het vertrekbord, waarop, geloof het of niet, alle treinen staan die hier rijden:
Dienstregeling vanuit Skopje.
Chinese bedrijven hebben immers aangekondigd dat ze de hoofdspoorlijn van Thessaloniki naar Belgrado en verder naar Boedapest fundamenteel zullen vernieuwen en uitbreiden, waardoor ook de reistijden aanzienlijk zullen afnemen. Tussen Belgrado en Boedapest wordt al gebouwd. Hier is het nog ver weg.
Mijn trein heeft ook 100 minuten vertraging. Het display schakelt heen en weer van Latijnse naar Cyrillische letters. Bij vertrek zou het maar 85 minuten moeten zijn, want de trein staat hier eigenlijk 15 minuten, wat hij niet doet als hij te laat is.
Daarna wacht ik beneden in de wachtruimte van de bus, waar het koeler is dan in de wachtruimte op het station. Ik maak een praatje met een Amerikaan die onlangs naar Keulen is verhuisd.
Bushokje voor het busstation onder het treinstation van Skopje.
Als het zover is, gaan we naar het perron. Daar staat een oud couchetterijtuig, maar dat heeft niets met onze trein te maken. Vroeger zat er nog een couchette aan vast in Skopje, maar nu niet meer. Ik maak een korte wandeling langs het perron. Als je aan de ene kant uit de overkapping kijkt, zie je het glimmende millenniumkruis van "Sredno Vodno", waar ik een paar dagen eerder was geweest. Een geweldige excursiebestemming!
Na even wachten arriveert de trein. We stappen in de couchettewagon. Drie keer raden wie daar dienst heeft. De beruchte couchette conducteur! Wat een geluk! En laat ik je vertellen: hij is weer in een opperbeste stemming... Ik probeerde me eerst een beetje naar binnen te duwen uit angst dat er misschien niet genoeg bedden zouden zijn. Maar dat was niet het geval. Ik kan echter niet zeggen wat er zou gebeuren als de vraag echt groter zou zijn dan het aanbod...
Ik ontmoet een andere Amerikaan die ik toevallig overdag op het postkantoor in de stad zag. Hij herinnert het zich ook. Hij woont in Servië, spreekt Servisch en lijkt beter overweg te kunnen met de conducteur in deze taal, ook al zegt hij dat hij eigenlijk Macedonisch spreekt. We worden allebei in een coupé gezet met twee Griekse jongens die al sinds Thessaloniki met ons meereizen. Omdat het hier erg warm is, besloot Jeremy, de Amerikaan, het raam open te zetten. Iedereen was het daarmee eens, maar ik realiseerde me niet dat dit later mijn ondergang zou blijken te zijn. Al snel komt de conducteur de 6 EUR ophalen.
Er is wel een deken, maar geen laken. Voor het eerst in de nachttrein slaap ik op een kaal bed. Dat vind ik niet zo erg, maar er ontstaan meteen nieuwe problemen. Ik wilde om een goede nachtrust vragen omdat we middernacht naderden. Jeremy was echter van mening dat de grenscontroles al snel zouden komen en dat we toch wel wakker zouden worden. Het was dus niet de moeite waard om naar bed te gaan. We zouden daarna "lekker 8 uur slapen", zei hij. Maar ik wist zeker dat het nog ongeveer een uur zou duren, zoals gepland. En die 8 uur zou voor mij persoonlijk maar net genoeg zijn, ongeacht de Servische spoorwegomstandigheden, die voor de nodige herrie zouden zorgen. Het werd nog beter. Jeremy was ook van mening dat we zeker de hele nacht het raam open moesten laten, want "het wordt meteen warm". Maar we waren al afgekoeld tot buitentemperatuur. Hij blijkt erg egoïstisch te zijn. Ik probeer te vragen of ik van compartiment mag wisselen. Jeremy kan dat zelfs begrijpen en probeert het aan de conducteur te vragen. Maar daar heeft hij natuurlijk geen zin in. Ik baal een beetje, want er waren nog genoeg vrije bedden in andere coupés. Er was zelfs een volledig lege verder naar achteren. Wat een hel. Mijn verwachtingen zinken... We stoppen op het open spoor. Iedereen in de coupé is geanimeerd aan het kletsen en wisselt Griekse en Servische "raki" uit, een soort schnaps. We moeten daar een hele tijd hebben gestaan. Er was een trein voor ons uitgevallen, zei de Amerikaan. Het is rond half één of twee uur 's nachts als we na de grenscontrole naar bed gaan. Zelfs Jeremy corrigeert zijn uitspraak naar "some nice 6 hours sleep" - 6 uur slaap. Immers, plus de vertraging. Ik val in ieder geval snel in slaap.
Maar niet alleen is het erg luid door het open raam, op een gegeven moment word ik rillend wakker. Ik trek verschillende truien en een jas aan, maar bevries nog steeds. Ik vraag me af hoe de anderen het uithouden. En waar de warmte vandaan moet komen waar Jeremy het over had als het nacht is en buiten maar 15 graden. Op een gegeven moment doe ik stilletjes het raam dicht. Als de Amerikaan 's ochtends wakker wordt, doet hij het weer open. Ik slaap eigenlijk best goed voor 6 uur, maar 's ochtends ben ik erg onrustig en het is koud, dus het is een nogal gebruikte nacht. Oordopjes en een slaapmasker doen goed werk.
Dus mijn tip voor ramen in nachttreinen (gebaseerd op ervaring met meer dan 20 nachttreinreizen): ventileer 's avonds goed! Als het dan koud is, zal de trein niet vanzelf opwarmen. En je lichaam koelt sowieso af terwijl je slaapt.
We komen rond 10.45 uur aan in Belgrado-Topcider. Ongeveer 150 minuten te laat. Eerlijk gezegd vraag ik me af wat de trein eigenlijk heeft ingehaald. Ik wist zeker dat er tussendoor meer vertragingen waren geweest.
Van Topcider naar de stad Belgrado
Zoals ik al zei, ligt het station buiten. Het hoofdstation van de stad is vorig jaar gesloten en de treinen zouden op een gegeven moment moeten stoppen bij Belgrade-Centar = Belgrade-Prokop. Er zou echter ergens een verbindingsspoor ontbreken. (Update: dit is nu aangelegd).
Allereerst laat ik hier op het station de vertraging certificeren, een wonder dat dit relatief soepel verloopt. Maar het is nutteloos voor de Interrail Pass vertragingsclaim, want dit telt alleen voor de EU. Daarna baan ik me een weg naar de stad. Met de tram en de ritprijs ontduiken. Net als vorig jaar. Want ik weet niet waar ik kaartjes voor de tram kan krijgen. Ik ben zelfs door andere eerlijke reizigers gevraagd hoe ik dat moet doen. Maar ik denk dat zelfs Jeremy, als halve local, op zwart reist. Het is tenslotte niet mijn schuld als de trein niet meer zoals vroeger naar het centrum rijdt. Ik denk dat dit excuus in combinatie met onwetendheid zou gelden in geval van twijfel, dat is wat mijn Balkan-instinct me vertelt.
Dus ga gewoon naar de halte, vraag mensen in welke richting "Beograd" is en stap op de volgende tram. Tip: Beograd is in de richting waarin de trein verder zou gaan als dat wel het geval was.
Reis naar "Glavna", het hoofdstation, of vraag mensen opnieuw als dat nodig is. Misschien niet per se de machinist.
Ik hoop dat je genoten hebt van mijn blog! Als je binnenkort een Interrail rondreis plant of op zoek bent naar treinkaartjes, gebruik dan onze boekingslinks hier in de blog of op de website. Op deze manier krijgen we een kleine commissie als dank voor onze gratis content. De prijs blijft natuurlijk hetzelfde. Beveel ons anders gerust aan! Tot de volgende keer! 🙂
Belangrijke links
Dienstregeling / reistijd vanaf 10 uur: Servische spoorwegen
Treinkaartjes kopen vanaf 35 EUR: gewoon aan een loket.
Bustickets kopen - omdat de nachttrein op dit moment niet verkeerd is - vanaf 35 EUR: Flixbus
Boek een hotel: Booking.com
DE 
AR 
BG 
DA 
EN 
ET 
FI 
FR 
EL 
IT 
JA 
KO 
LV 
LT 
NL 
NB 
PL 
PT 
RO 
RU 
SV 
SK 
SL 
ES 
CS 
TR 
UK 
HU 
